ismail civelek (pamukkale)

Arkamdan Kim Ağlayacak

anamı babamı tanımadım ben
ben daha küçükken rahmete ermişler
gençlik çağımı doya doya ben
diğer çocuklar gibi yaşayamadım

daha çocuk yaşta tanıdım gurbeti
küçük bedenim hissetti kimsesizliği
boğar öldürür beni gecenin sessizliği
zalim gurbet yedi bitirdi benliğimi

ölsem kalsam buralar da
arkamdan göz yaşı döken olmayacak
mezarımın üstünü kimler sulayacak
belki benim için tek gök yüzü ağlayacak

yazan - ismail civelek
berlin - wedding

Bu şiir toplam 507 kez okundu.
26.07.2013 11:30:05

• Yorumlar
• Yorum Yaz