Anıl Çağırdan (anilcagirdan)

Eyvallah

Eyvallah!

Ne kadar sevsen de olmaz bazen.
Aşk, yorar insanı.
Asla yılmam sanarsın.
Öyle bir darbe alırsın ki
Sol yanın parçalanır.
Vazgeçemediğin kişinin gözlerinde göremezsin kendini.
Diline düğümlenir bütün sözcükler.
Kelimeler biter.
Boğazında kalır konuşamazsın.
Anlarsın ki giden çoktan gitmiştir.
Son kuvvetini de ayaklarına harcarsın.
Ayaklar... Eyvallah!

Biliyorum bitti her şey farkındayım, görüyorum.
-Hissedemiyorum o başka bir şey-
İçimde hala bir umut var.
Zaten insanı yaşatan umutları değil midir?
Gözlerimi kapatıyorum.
Bana geri dönecek! diyorum.
Açıyorum. Yoksun!
Artık yoksun!
Kabul edemiyorum bunu!
Ahh Kalbim anlamıyor!
Kalbim... Eyvallah!

Eyvallah! Her şeye eyvallah!
Yaşanacak her şeyi aldığın için.
Hayat... Eyvallah!
Kafamı dağıtmamda bana dost olan
Rakı... Eyvallah
Düşünmemi sağlayan
Yalnızlık... Eyvallah!
Beni bu hale düşürdüğün için.
Aşk... Eyvallah!
Ve sen güzel!
Seni hala seviyorum bu arada
Bana diyecek kelime bırakmadığın için.
Güzel... Eyvallah

Anıl Çağırdan (26.12.2013)

Bu şiir toplam 533 kez okundu.
5.03.2014 20:51:28

• Yorumlar
• Yorum Yaz