İsmail Cica

gölgem

GÖLGEM
YALNIZ SANARDIM KENDİMİ
GÖLGEM AKLIMA GELİVERDİ
BİR DE YALNIZ GELİRSİN DERLER
İKİZİM Mİ BU GÖLGE BENİM
ES KAZA TUT ELİMDEN DESEM
ROBOTUM BENİM BEN GİBİ BAKAR
MUHATABIM DEĞİLSİN DERCESİNE
BEN YALNIZ DEĞİLİM DEMEK ÖYLEYSE

ELLERİM ŞAKŞAK İÇİNDE SEVİNÇTEN
NE GÜZEL YALNIZLIK YARATANA AİT
KARANLIKTA KOYBOLUR GÖLGEM
OYSA BENİ BIRAKMAZ HER YANIM SOBE

İÇİMİN AYDINLIĞI ONU SEVER LAKİN
İZİN VERMEZ ÖNÜMÜ GÖLGELMEYE
ARKAMA DÜŞERSE EVET MANÂSINDA EH DER
İÇİMDEKİ IŞIK İYİ BİLİR Kİ YOK HUZURU MAHŞERDE

KİMLER GELMİŞ KİMLER GİTMİŞ GELENLER
GÖLGELERİYLE GİDENLER GİDER GÖLGESİZ
YENİ YILDA BELKİ DE GÖLGELİ GÖLGESİZ
SPEKÜLATİF DİYALOGLAR SÜRECEKTİR.
28.12.10.SEFERİHİSAR.İZMİR.İSMAİL CİCA

Bu şiir toplam 641 kez okundu.
2.01.2011

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı