Bülent Arkan

İNSAN OĞLU

Doğunca başlamıştır ınga'yla ağlamaya,
Ciğerleri açılır başlanır yaşamaya.
Masumca bakınırlar etrafı anlamaya.
Anne sütü hazırdır ağzında çağlamaya.

Olağan üstü güzel, olsada çocukluğu,
En büyük hayalidir, gecikmiş büyüklüğü.
Harikalar diyarında, olsa büyüklüğü,
En büyük özlemidir, harika çocukluğu.

Kaptırır kendisini mala, mülke, varlığa,
İlgi duymaz oluverir, çevredeki darlığa.
Hırsına yenik düşer katlanır her zorluğa,
Hoyratça zarar verir o güzelim sağlığa.

Hep yarını düşünür vakti yok yaşamaya,
Gözleri takılmıştır, bir başka aşamaya,
Yarının sonu gelmez başladı yaşlanmaya,
Bir türlü akıl etmez günbegün yaşamaya.

Zenginlik için başlar, sağlığı harcamaya,
Sonrada sağlık için varlığı harcamaya.
Hiç ölmeyecek gibi, gelmiş sanki dünyaya,
Akibet besbellidir, koşar toprak olmaya.

İhtiyarlık gelince başlar çocuk olmaya,
Günbegün başlamıştır sararıpta solmaya,
Azrail yola çıkar bir gün canı almaya,
Hazırlanmak gerekir dünyada yok olmaya.

İnsanlar toplanırlar başlarlar ağlamaya,
İmamı çağırırlar çeneyi bağlamaya.
Götürürler topluca bir çukura koymaya,
İmam ortaya çıkar nasıldırı sormaya.

İmanı bütün ise ermiştir mutluluğa,
Hayatı boş geçmişse alınır sorguluğa,
Geçmek için Sırat'tan,çıkılır yolculuğa,
Geçemezse çok kötü,geçer ise ne ALAA......

Bülent Arkan 09,12,2013

Bu şiir toplam 558 kez okundu.
16.12.2013 14:12:56

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı