Nurten Ataoğlu

LAV GİBİ HASRETİN

Göçmen kuşlar on kez gelip döndüler yuvalarına
Çok güneş geçti çok gece üşüdü benimle birlikte
Çok yağmur yağdı
Çok ağaçlar çıplak kaldı
Karlar eridi, papatyalar baş verdi
Karıncalar hala bildiğin gibi
Yıkıldıkca höreleri
Usanmadan yapıyorlar yenisini
Sevdiğin şarkı çalıyor
Uzakta bir yerde
Yarısına ben eşlik ettim
Yarısını sana bıraktım
Kuşum;
Bir sen dönmedin yuvana
Deniz soğuk,hava poyraz
Dallar ayaz,yollar ayaz
Yüreğim yanardağ ağzı
Kaynıyor lav gibi
Gün çöktü ,gönlüm çöktü
Hava ağır
Boynumda duruyor
Özlemin sıra sıra yaldızlı
Karanlık çukurunda bir ışık
Kuytu, bir köşe arıyorum
Bir nefes, yarım bir gülüş
Elimde binlerce tohum
Serpiyorum toprağa
Ucunda koca bir hasret
Sensiz yaşamak içime sinmiyor
Yanıyor sular,yanıyor
Suyun dövdüğü kayalar
Bir gün daha eridi ellerimde hasretin
Koca bir dünya tepiniyor içimde
Grup vakti kızıllığında...

Bu şiir toplam 632 kez okundu.
16.10.2016 20:17:07

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı