Mehmet Akif Ersoy

Hüsran

Ben böyle bakıp durmayacaktım, dili bağlı,
İslam''ı uyandırmak için haykıracaktım.
Gür hisli, gür imanlı beyinler coşar ancak,
Ben zaten uzun boylu düşünmekten uzaktım!
Haykır! ''Kime, lakin? Hani sahibleri yurdun?
Ellerdi yatanlar, sağa baktım, sola baktım;
Feryatımı artık boğarak, naş''ımı tuttum,
Bin parça edip şi''rime gömdüm de bıraktım.
Seller gibi vadiyi eninim saracakken,
Hiç çağlamadan, gizli inen yaş gibi aktım.
Yoktur elemimden şu sağır kubbede bir iz;
İnler ''Safahat''ımdaki Hüsran bile sessiz!

İstanbul - 1919
Kaynak: Safahat

Bu şiir toplam 853 kez okundu.
20.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı