Zülfikar Yapar Kaleli

Vekilden Vekâleten...

Yan yana gelemez amirle memur
İkilik ipini çekiyor devlet...
Mazlumun boynuna yıkılır umur
Köyde kavak cili söküyor devlet...

Geleceğe dair ümit veremez
Artık ite bile göğüs geremez
Hasta düşmüş hastaneye giremez
Babık’ın boynunu büküyor devlet...

Arkalayıp, kösnük bunak köpeği
Mühürlemiş, demir etmiş ipeği
Henüz tanımadan unu kepeği
En galiz kinini döküyor devlet...

Beni kargışladım, şıtandı hımbıl
Her türlü makama atandı hımbıl
Sanmam, dediğimden utandı hımbıl
Bağa kin tohumu ekiyor devlet...

Babadan görmüşse insan tok olur
Sonradan görmüşse erken yok olur
Gözlerime yalvardığım çok olur
Vekilden vekâlet, sekiyor devlet...

Vermiyorsa derde bir ümit yansın
Girmiyorsa gönle, akıl uyansın
Görmüyor ya mazlumları utansın
Halkın boğazına çöküyor devlet...

Zülfikar Yapar Kaleli

Bu şiir toplam 784 kez okundu.
31.07.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı