KEMAL ÖZKAN (kemalozkan)

KATMER KATMER

Bir tohumdum filizlendim büyüdüm
önce emkledim sonra yürüdüm
bu hayata başlamadan süründüm
hayat mektebinde yol katmer katmer

Sanmaki hayatı güllük gülüstan
içinde çok dert var hep katmer katmer
içine kor düşsün gençlik çağında
sevdiğin uğruna yan katmer katmer

Altda kara toprak üstde mavi gök
ortada sen varsın dur önüne bak
düşünmeden harcadın koca ömürü
birikmiş sırların dert katmer katmer

Sel oldun akdında gençlik çağında
kat etdiğin yollar dönülmez oldu
saçına ak düşmüş bükülmüş belin
otur son günleri sol katmer katmer

Nekadar bağırıp döğünsen boşa
güvenme dünyada mala kardaşa
onca çalışdığın gitdimi boşa
otur saçın başın yol katmer katmer

aklın başına geldiyse eğer
doğru yolda hayır yapdıysan değer
bakma üçe beşe ne verirsen ver
onlar birikirler hep katmer katmer
şimdi dertlerinle git katmer katmer
a

Bu şiir toplam 847 kez okundu.
15.01.2012 00:02:42

• Yorumlar
• Yorum Yaz