fırat karadeniz (karadeniz012015)

ÇÜRÜDÜ GÖLGESİZ BEDEN

ÇÜRÜDÜ GÖLGESİZ BEDEN

Öldü çocuklar,kayboldu umutlar
Soldu tüm çicekler ve onca günler
Çürüdü,
Güzel kokulu çocuklar ve menekşeler
Unutuldu,
Güzel sevimli gülüşler.
Kimi sevdi,kimi bıçaklayıp gitti.
Kimi,
Sonbahar yaprağı gibi
Kimi ilkbahar güneşi gibi
Kimi ise
Kırılan cam gibi.
Kırgın şimdi kurşun kalem
Çürüdü gölgesiz beden
Soldu çicek gülüşlerim
Unutuldu hatırlamadığım sevdiğim.
Sözlerin soğuk su gibi titretir bedenimi
Yalnızlık kuşların cıvıltısı gibi
Düşlerim,
İzmir’in kordonu gibi
Sessizliğim,
Krematoryum gibi
Çocukluğum,
Unutulmuş tozlu gramafon gibi.
Fırat KARADENİZ
21.12.2016

Bu şiir toplam 672 kez okundu.
6.03.2017 17:35:58

• Yorumlar
• Yorum Yaz