sef sef (sefsef)

Adım Adım Sen

Sıcaktı, ılık bir rüzgardı kısa
Bıraktığında, ardında güneşi
Bıçaktı yarası, ılıktı sıcak
Seferiydi, hüzünlüydü uykulu
Anlayamamıştı, açmadan kapıyı
Bir adım attı, ılık bir gözyaşı
Aktı, masumiyetinin gölgesine
Anladı, tüm gücünü topladı
Bir adım daha attı hayata
Zaman yanındamıydı, yoksa
Yelkovan soğuk, akrep kaçak mı ?
Sonra bir adım daha attı,
Sonra bir gün, sonra bir hafta
Sonra bir iki ay attı,
Sonra bir baktı, öyle güzel
Öyle güzel güldü, sıcak
Sevmeyi çok severdi,
Şehveti, eritir bilmem desem
Bilirim, ateşi tanır severim
Bilirim, hele sana sarılsın gör
Bilinmez, ağlar gecelere içini
Taşar, sabahına saklar kendini
Kimselere görünmeden koşar
Çocuklarına sevgisini aşılar.
Kalabalığa yetiremez zamanı
Sever, ama koşamaz herkese
Bişeyde diyemezsin ki,
Titrer için, üzülecek diye
Gölgesiyle tanışan çocuk
Korkar gölgesinden,
Sen niye gidersin gölgesinden...
Ya ne demeli bu senle başlayıp
Bizle biten şiirlere...

Bu şiir toplam 143 kez okundu.
11.02.2019 22:37:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz