Ahmet kölecioğlu (Kölecioğlu)

Kül Közün Harmanıdır

sende kaybolup sende olmak
ellerini yüreğime koymak
nasıl çırpındığını söylemek
duygularımın harmanını ellerinle eletmek
kendini kendinden ayıklayabilirsen

endişeyi kaygıdan nuru ışıktan
damara şırınga edilen kanı kandan
ilmik ilmik işlenen nakışı göz nurundan
masumiyeti saflıktan izini izinden

kül közün harmanıdır hasretimin goncası
nasıl bir gizzemin var zemherim
donuyorum közün özünde
iliklerime kadar işliyor mağra karanlığının
ışıksız daralan dehliz dünyasının
endişeme süzülen hasret özlemi

sende köz olup sende küle karışan
en derin deryalarına nedensiz sebepsiz dalan
indikçe derinlerde derinlik bulan
benim yüreğimle sorunum var goncam
umutsuzluğa uzanıyor durmadan
lehim yok ortada kaynak oluyor
mecnuna dönmüş çölsüz
aşığım diyor maşuksuz
kendinde değil her hal uykusuz
istanbulsuz manisasız izmirsiz

seher vakti sıcacık çorbanın özlemi
tam baş ucunda bir gelin hayali
için için gülüyor garibin haline
yazık yazı yok baharı yok
ocakta şubatta mayısa hasret
repliğe girer günlüğe dalar
umut arar çare arar mecnun olur leyla sorar
ezgin üzgün yüreğiyle zora koşar zahmet çeker
ondan der hoşuna gider

gider kölecioğlu hoşuna gider
umutların emeklerin boşuna gider
endamı güzelliği seni perişan eder
eder kölecioğlu seni perişan eder

Ahmet kölecioğlu 05-09-2011

Bu şiir toplam 141 kez okundu.
27.05.2019 16:31:09

• Yorumlar
• Yorum Yaz