suskunadam suskun (suskunadam)

gece ve çocuk

Burada bir kutu içinde

Taze ölüler yatıyor

Açmayın perdeleri

Yüzler ürküyor





---akşamları gözlerime

sürme diye çekiyorum---

bir çocuk ağlıyor köşe başında

annesi sesini kollarından çekmiş

merhameti deliyor kalabalığı

her şey aniden susuyor

ve onları izlemeye koyuluyor

bütün insanlar



---sürmelerim suya bulanınca

yanağıma çekilen siyah bir yol oluyor---

annesini gören çocuk susuyor

ellerine bir şeker iliştiriyor

hızlıca yürüyen adam

sanki utanırcasına aniden

gözler önünde yitiveriyor



---siyah yoldan bir damla

su akıyor---

çocuk annesine sarılıyor

annesi kucaklıyor çocuğu

herkes donup kalıyor

sanki hiç bu merhameti görmemiş gibi

annesi çocuğu öpüyor

çocuk bakanlara acıyor.



---akan damla hiç durmadan

yere düşüyor---

çocuk başını kaldırıyor

annesi saçını okşuyor

çocuk kediler gibi

hemen sırnaşıyor



---yere düşen damla

siyah bir nokta bırakıyor---

çocuğun gözleri etrafa dolanıyor

sanki herkese ayrı ayrı bakıyor

annesi rahatsız oluyor bakışlardan

çocuğun gözleri

gözlerden

büyüdükçe büyüyor



---siyah nokta

zamanında geri çekiliyor---

çocuğun gözlerinde oyun bozan bir ifade

sobeledim hepinizi havası

annesi çocuğu alıp götürüyor

duran zaman ilerliyor

herkes aniden uyanıyor

-ne olduğunu anlamadan

seferine devam ediyor-



---her gece aynı saatte

gece kaybolup siyahı yazıyor---

çocuk masumiyetinde akrepçe iniltiler

gece bitmiyor siyah nokta gitmiyor....

Bu şiir toplam 590 kez okundu.
21.04.2007 14:32:08

• Yorumlar
• Yorum Yaz