KEMAL ÖZKAN (kemalozkan)

VATAN SEVGİSİ

Bir sonbahar günüydü sertce esen rüzgar,
Ağçlardan söktüğü sarı yaprakları önüne katmış sürüklüyordu
Bense üzgün mahsun ve kederli köhne bir arabaya binmiş
Sevdiklerimi arkada bırakmış gidiyorum,
Gidiyorum bilmediğim uzak illere doğru,
Bindiğim bu köhne araba gittikce hızlanıyor ,
Ve açıyor sevdiklerimle aramdaki mesafeyi
Muradına erip uzaklaştırıyor beni haberi yokki onun
Kalbimin derinliğindeki aşkdan sevgiden silinmez bu aşk bu sevgi
Nekadar hızlanırsa hızlansın kar etmez
Kalbimdeki sevgi ebedidir silinmez
Uzak illere gidiyorum orada VATAN vazifemi yapacağım
VATANIMA olan sevgimle ve sevdiğime olan AŞKIMLA.

Bu şiir toplam 843 kez okundu.
3.01.2008 22:56:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz