İsmail Cica

AYRILIRKEN NEDEN ÖPMEDİN

şaşırdı kaldı bak dudakların
ve de unutmuş sıcaklığını yüreğin
öpsen de yakmazdı gayri eskisi gibi
davranışında da belli değil mi
şimdi bildğin o deniz kıyısında ben
dertlerimle ben sensizliği düşünmekteyim

yapayalnızım desem o da yalnış
cıvıldamakta kırlangıçlar martılar dalışta
bir lokma yemek için
yarattıklar yemek için yaşarlar bilirsin
bir de bence nesil bırakmak
öyle kurgulamış zahir Yaratan
beni aşar haşa değil benim işim

dalgalar da hüzünlü herhâl
hafiften çirpınmaktalar bilmem ki
ne dertleri var açsam derdimi onlara
tusunamiymiş senin derdin derler herhâl bana
bir kördüğüm ki buramda bir türlü çözülmüyor

sen anlamadıktan sonra kim anlar ki beni
ayrılırken geleceğini bile söylemedin ki
kördüğümleri bilirsin B.İskender çözerdi
o,da tarihin tozlu sayfalarında kaldı ölese benimki
desene mahşere kaldı.14.11.2011.efh.izmir

Bu şiir toplam 565 kez okundu.
17.11.2011 10:19:31

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı