Yavuzhan KUŞDOĞAN

YOKLUĞUN

Gece erken çöker bir bulut gibi evlerin üzerine
Soğuğun tene değdiği yerde bir sızı başlar sonra
Kalbim üşür
Savurup bir köşeye attığım gözyaşları dökülür
Yanlış zamanda açmış bir bahar çiçeği kadar mahcup
Göz kapaklarımı okşayan dolunay kadar masum
Bir hayal canlanır gözümde, karışır gözyaşlarımla
Binlerce kum tanesine.
Denizin tuzlu sesi yankılanır kulaklarımda
Koşar adım giderim ayrılık limanına
Sana son kez veda ettiğim yerde
Kimsesiz gemilerin ve miskin kedilerin arasında
Geçmişe ait ne varsa canlanır gözümde
Midye kabuğunun arasında ışıldayan bir inci tanesi
Ve eskilerden bir plak sesi…
Onca zamandan sonra o ayrılık yolculuğunun neresindesin?

Bu şiir toplam 604 kez okundu.
25.02.2013 15:00:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı