Selim ADIM

efyâr

Esen yeller utanır, görünce şu zulmeti
El, ayak uzanır da, boşa harcar serveti
Başkaları yapınca, sana gelmez kıymeti
Bilmez misin a gönül, her işin hesabı var ?
Yaptığın amellerin , tartısı nisabı var

Alem döner âlemde,düşünürsen binlerce
İnfaka yanaşmazsın, yedin içtin günlerce
Yalvardı yakardılar, billur akan dillerce
Gelmez mesin a gönül, gelişin gidişine ?
Seherden guruba dek, gafil gittin işine

Geceler örtülüyor,her daim gündüzlere,
Perde mi çekildi ki, açılmayan gözlere ?
Şuh beyinler kayıyor, lavantalı sözlere
Silmez misin a gönül, kulağının kirini ?
Doldurdular yıllarca, zehir zıkkım irini

Gafletin adı hayat, hayat bize yabancı
Ülfeti bilmez memat, memat'ın adı acı
Kiralıktır şu dünya, bizler o'nda kiracı
Ölmez misin a gönül, gezinirsin avâre ?
Kulluğunun gereği, sarılsana efyâr'e

Bu şiir toplam 2.457 kez okundu.
17.05.2013 10:56:04

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı