sebil adıgüzel

özlem

Aşkının şarabından bir kere tattım mı ben İşte o zaman geri dönemem Seni özlemeyi unuttuğumu sansam da ben Yar ekmek su gibisin unutamam ki ben Gözlerin gözlerime her değdiğinde Bir umut ışığı doğar içime O zaman ki sevinci dünyalara değişmem ki ben Kollarımı açtım artık seni bekliyorum Gelirsen geldiğin yollar bahardır, çiçektir, böcektir Gelmezsen zaten benim içim karanlık bir odadan farksız Sensiz yaşamayı bekleyen bir yürektir.

Bu şiir toplam 516 kez okundu.
16.04.2014 08:56:48

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı