Mahzuni Şerif

Ağıt

(Tanırlı Hüseyin’in Ağıdı)

Bilmeden gelmiştim anam anam
bozyer köyüne
Kara gün karşımda durmuş ağlıyor of
Yürü yalan dünya doymadım sana
Ömrün nihayete ermiş ağlıyor oy
De deyim oy ne deyim oy kader

Bozyerin etrafında anam anam
bağlar höyükler höyükler of
Dilim dönmez anam diye sayıklar oy
Toprağa mal oldu kaytan bıyıklar
Kirpikler ümidin kırmış ağlıyor oy
De deyim oy ne deyim oy kader

El attım döşüme anam anam
vay anam noldu
İki avcumada al kanım doldu
Körpe yavrularım babasız kaldı
Oturup boynunu burmuş ağlıyor oy
(Hısım akrabayı dermiş ağlıyor)
De deyim oy ne deyim oy kader

Nazlı bir insandım anam anam
değildim efe
Kurudu dillerim varmadı of’a
of of
Haber gitmiş arkadaşim (berçenekli) Şerif’e
Sazını döşüne burmuş ağlıyor oy

Bu şiir toplam 584 kez okundu.
20.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı