Mehmet Bozkurt Esenyel

Sonu

Mavi ufuklara uzattim kollarimi
Verin bana da biraz aydinlik.
Günahlarin cenderesinde kalbim
Gözyaşlarim, renksiz, ilik.

Rüyamda göremiyorum
Hatiralarimda uyuyan şehri.
Beyaz sabahlarim karardi
Kuşlar getirmiyor bekledigim haberi.

Unutulan yillarin hasreti
Gurbetin sonsuz yollari
Içimde kivraniyor.
Enginle boy ölçüşen günahlarim
Huzursuzluktan yaniyor.
Daha kirilmiyacak mi?
Kara talihimin, kara kollari.

Yikildi duvarlari hürriyetimin, saadetimin
Aydinliklara hasret yaniyor içimde.
Varlikla, yokluk verip elele
Her zerresini kemirdi
Kemigimin etimin.
Gece kuşlari emdi aydinligini, dünyamin,
Kirildi çelikten çemberi düşüncemin
Ben ve herşey hatiralar yigini.

Uzunköprü - 1949
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bu şiir toplam 532 kez okundu.
22.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı