Metin Altıok

Öndeyiş

Bedenim üşür, yüregim sizlar.
Ah kavaklar, kavaklar

Beni hoyrat bir makasla
Eski bir fotograftan oydular.

Orda kaldi yanagimin yarisi,
Kendini boşlukla tamamlar.

Omuzumda bir kesik el,
Ki durmadan kanar.

Ah kavaklar, kavaklar
Aci düştü peşime ardimdan islik çalar.

Bu şiir toplam 534 kez okundu.
22.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı