OZAN ARİF

İHTAR

Ulan Bulgar... Ulan domuz çobanı!
Seninle belaya kalır bu millet.
Seni bırak, senin babanı,
Senin ciğerini bilir bu millet.

İyi dinle şimdi kulak ver bana,
Bre köpek, bir ihtardır bu sana,
Rahat dur da, benzetmeyek Yunan`a,
Her derde bir çare bulur bu millet.

Köpek demem hiç gitmesin ağrına,
Süngü değil, top dayasan bağrına,
Gerekirse din-i İslâm uğruna,
Gözünü kırpmadan ölür bu millet.

Bulgarlaşma-mulgarlaşma tutturdun,
Çoluğa-çocuğa zulüm ettirdin,
Son günlerde tepesini attırdın,
Boşa mı burnundan solur bu millet.

Türk kızarsa bilmen lâzım gücünü,
Parçalar tahtını, kırar tacını,
Sende koymaz gardaşının öcünü,
Eninde-sonunda alır bu millet.

Arif der ki anlatması zor değil,
Beyinsizsin ama, gözün kör değil,
Aç tarihi gelmediği yer değil,
Vallahi Sofya`ya gelir bu millet.

Bu şiir toplam 620 kez okundu.
25.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı