Metin MERCAN (şairpolis)

ADRES SANA ÇIKIYOR

Bitmeyen sevgimin arsızı kimdi
Çalınan kalbimin hırsızı kimdi
Bilmem nerden çıktı bu sızı şimdi
Araştırdım adres sana çıkıyor


Atılacak gibi değil yabana
Yağmurlar yağıyor nereden bana
İrdeleyip indim hem de tabana
Araştırdım adres sana çıkıyor


Durdurdun kafamda dönen çarkları
Kapattın gönlümde akan arkları
Manasız ruhumun neydi farkları
Araştırdım adres sana çıkıyor


Yaralı kuş gibi düştüm dönerek
Zemheri içinde kaldım sönerek
Yüreğimde kalan neydi son erek
Araştırdım adres sana çıkıyor


















ŞAHİTTİR İNAN

Uğruna fedadır işte gururum
Çılgın hislerime kaç gem vururum
Bilinçsiz hareket eden şuurum
Seni sevdiğime şahittir inan


Sayende duyuldu şairlik ünüm
Fitil fitil yandı özde bütünüm
Art arda içtiğim acı tütünüm
Seni sevdiğime şahittir inan


Dillerim adını her an heceler
Denginde duramaz bütün eceler
Benle sabahlayan kara geceler
Seni sevdiğime şahittir inan


Sevgin uğrunadır verdiğim savaş
Gönlüme dolarsın hep yavaş yavaş
Sessiz sessiz akan gözümdeki yaş
Seni sevdiğime şahittir inan


İn misin, cin misin bilmem ki nesin
Efsunlu bir şiir gibi nefesin
Hızlı hızlı çarpan göğüs kafesim
Seni sevdiğime şahittir inan























ZİNCİR BOZANIM

Anlamadım ne git diyorsun ne kal
Aşka bir karar ver zincir bozanım
Sana karşı sevgi vermemi hayal
Aşka bir karar ver zincir bozanım


Sözün kati olsun olmasın kaçkın
Hiç mi onuru yok bendeki aşkın
Peşinden meletme hep şaşkın şaşkın
Aşka bir karar ver zincir bozanım


Sana sevgi dolu gönlü devirdin
Kirmen gibi sarıp sarıp eğirdin
Dönüp yüzünü ne için çevirdin
Aşka bir karar ver zincir bozanım


Gör halimi mecnun etme delice
Yalnızca sen oldun gönlümde ece
Sözün anlaşılmaz gizli bilmece
Aşka bir karar ver zincir bozanım


İşte şu ağaç bir küçük fidandı
Yıllar sonra meyve verip dallandı
Doğmamış çocuklar bile kök saldı
Aşka bir karar ver zincir bozanım





















KAÇIRMAYA GELDİM SENİ

Her şeyini evde bırak
Saçına vur birkaç tarak
Ev halkını uyutarak
Kaçırmaya geldim seni


Sil gözünden sil hicranı
Bir kenara koy vicdanı
Bohçan dursun al cüzdanı
Kaçırmaya geldim seni


Köşe bucak sindirerek
Asansörden indirerek
Mersedese bindirerek
Kaçırmaya geldim seni


Sanmasınlar seni kayıp
Ne günahtır nede ayıp
Yeminimi nikah sayıp
Kaçırmaya geldim seni

0 506 476 04 91
metin_mercan_06@hotmail.com

Bu şiir toplam 2.919 kez okundu.
14.10.2008 14:29:27

• Yorumlar
• Yorum Yaz