mehtap gökçe (anka38)

UnuTMa

Gidiyorum
Yüreğimden gizleyerek ayak sesimi
Gidiyorum
Duygularım kapıya konmadan
Yüreğime kan oturmadan
Gidiyorum
Tüm bunalımlarımı sırtlayıp
Yanlızlığımı da katıp yanıma
Gidiyorum...
We seni sewiyorum
Seni sewerken, senden gidiyorum
Aşkın nefrete dönmeden,
Dilin siwrilmeden
Yüreğinden, yüreğimi sökmeden
Aşkını da katıp yanıma
Gidiyorum...
Sende bir boşluk olacak belki
Bense, boşluk olacağım hepten
Öylesine gidiyorum
Seni sewerken, senden...

Lanet olsun!Şiir bile anlatamıyor içimdeki yangını.Mısralarda dillenmiyor yüreğimin sensizlik ağıtları...
Okula yeni başlayan bir çocuk tedirginliğinde dönüyorum sensizlik iklimlerine..
We awutmuyor kimsesizliğimi hiçbirşey.Gözlerim, gözlerini içerken her baktığımda ne anladın, ne anlatabildim içimdeki seni, sana...
Şimdi, beni sensiz, seni bensiz bırakarak gidiyorum, senin yolladığın sensizliğe...
Öldürmüyor içimdeki yalnızlığı, dışımdaki kalabalıklar.
Ben bana gömülüyorum kendimce, kapatarak gönül kapılarımı tüm dünyaya...Sen, kal, kalabildiğin kadar kendi halinde.
Kal, kalabildiğin kadar, sewgilere set çekerek gönlünde..
Ben, belki bir serseri olacağım sensiz.Belki bir sokak köşesine çöküp kalacağım biçare.Ama hep seni düşünecek, seni anacak ve sensizliğimle başbaşa kalmanın acısını tat yapacağım yüreğime.
İstenmezken bile sewebilecek bir yüreğin asaleti dolaşacak damarlarımda we ben , gün gelecek, bir weda busesi bile almadığım dudaklarında bir hasret türküsü olacağım...Bunu unutma!!!

Bu şiir toplam 721 kez okundu.
29.10.2008 16:18:32

• Yorumlar
• Yorum Yaz