Metin MERCAN (şairpolis)

GÜLÜŞÜN OLDU

Aşkı meşki bırakıp artık yorulmuşken
Yalnızlık koltuğuna şöyle kurulmuşken
Bir deniz sakinligi gibi durulmuşken
Kalbime tuzak kuran o gülüşün oldu


Alıp alıp da beni bu tarafa çeken
Eğilmez başımı pes ettirip de büken
Bende alıştım gayri sevemem der iken
Mıknatıs gibi duran o gülüşün oldu


Avlakta avcı idim ben oldum avlanan
Gamzeli yüzünde ki gülüşe tavlanan
Sivri bir hançer gibi kalbime saplanan
Tam on iki den vuran o gülüşün oldu


Damarımdan girdiğin tebessümün narkoz
O gülüşlerin sende hep geçerli bir koz
Sevda denizlerimde parlayan yakamoz
Kalbimde kıpır kıpır o gülüşün oldu


Şimdi seni görmesem inan ki olmuyor
Anladım ki içimde sevgiler solmuyor
Ben kalsam bile kalbim yerimde kalmıyor
Gönlüme aşkı seren o gülüşün oldu

0 506 476 04 91
metin_mercan_06@hotmail.com

Bu şiir toplam 539 kez okundu.
21.11.2008 18:18:30

• Yorumlar
• Yorum Yaz