Kerem GÜLSOY (keremcem)

GELEBİLME İHTİMALİNİ SEVDİM

ben senin bakışlarını sevdim
gözlerindeki nemi
kaşına değen kirpiklerini
ben senin bana bakışını sevdim
bana kaynayışını kanının
ben yüreğindeki çocukluk kalbini sevdim
büyümek bilmez yaramaz masum hüzünlü
ben bana söylemediklerini sevdim
yüreğinden boğazına gelip orda durdular
sözlerin susarken haykıran gözyaşlarını sevdim
benim için yanaklarından süzüldüler
elinin tersiyle yanaklarını silinişini sevdim
eyvallahsız onurlu gururlu mağrur asi
hem giderim hem severim
diyen edalarını sevdim
ben senin giderken bile bende kalmanı sevdim
gezdiğin yerler de olmayı eşyalarını koklamayı
her gece gittiğin saatlerde penceremi açmayı
resimlerini bir taş misali bağrıma basıp kahrolmayı
kahrolası gurbetliğinin hasretini sevdim
içimi parçalayan sesini çınlattım her gece
mühürlediğin yüreğimde
avuçlarımda kırılan içki kadehlerini sevdim
tütün diye sardığım sendin kağıtlara
kokundu ellerime sinen buram buram
ben seniin bir sabah gelebilme ihtimalin sevdim
kerem gülsoy

Bu şiir toplam 607 kez okundu.
3.12.2008 16:36:40

• Yorumlar
• Yorum Yaz