Oktay ŞAHİN (oki1_)

SEN GİDİNCE

sen gidince çakır dikenler büyüor gözbebeklerimde
dipsiz karanlıklara karışıyorum
sen gidince bierşeyler eskiliyor benliğimde
sonsuz yalnızlıklara sarılıyorum
ben sanki ben değilim sen gidince
ne gözlerim ne ellerim ellerim
kendimi kaybediyorum değilki elimde
büsbütün yıkılıyor hayallerim

neolur ne çıkar diyorum gelsen işte
zaten ne değişir sevmezsin yine
sen kadir kıymet bilmezsin kalpsizsin sevgilim
sevilmeye değmezsin çoktur sana nefret bile
desemde inanma kızgınım gittin diye

beynimi kara trenler eziyor sen gidince
kulaklarımda siren sesleri alabildiğine
göğsümde nefesim tıkanıyor genzimde
iyice deliriyorum aşk olsun beni tutabilene
dünyalar başıma yıkılıyor sen gidince

dön canım sevgilim diyemiyorum bile
hasretim özledim yapma böyle
nefretin tükensin kavuşalım seninle
ama duymuyor kulağın tınmıyor gönlün yine
tanımıyor yüreğin bir hükmüm önemim yok gözünde
kalbimde kıyametler kopuyor sen gidince

ben sevdim ben özledim sanki sanane
sevmeseymişim sana sevmi dedim banane
hep bin türlü hikaye bin türlü bahane
yaranmak mümkün değil yar olmak sana nafile
içimde birşeyler ölüyor sen gidince iyiden iyiye

Bu şiir toplam 426 kez okundu.
3.12.2008 23:52:23

• Yorumlar
• Yorum Yaz