Kerem GÜLSOY (keremcem)

SENİ NEDEN DÜŞÜNDÜĞÜMÜ ŞİMDİ BİLİYORUM

soğuk ve hüzün dolu bir havayla kalktım yine sabaha
güneş ışıkları yoktu sen gittin diye mi yoktu
bilmiyorum
bildiğim tek şey seni neden düşündüğüm
göçmen kuşların ortalığı karartan sesleri yok şimdi
perdeyi hafifçe çektim senden bana kalan
bahar bembeyaz bir örtüye bürünmüş
asimandan hafifçe esen bir rüzgar
rüzgarın içinde hüzünlü dönen kar taneleri
öyle hüzünlü ki yürek parçalatıyor
senden kalan baharda yoktu bu sabah
sen gittin diye mi yoktu bilmiyorum
bildiğim tek şey var seni neden düşündüğüm
camlar buğumlanıyor
senden bana kalan diğer bir anı da camlardı
camlar niye ağlıyordu
benim bildiğim camlar ağlamazdı
ama bunlar hem hüzünlü hem ağlıyorlar
camlar sen gittin diye mi ağlıyor
bilmiyorum
bildiğim tek şey var seni neden düşündüğüm
eski bir teybim vardı
şimdi oda seninle dinlediğimiz senfonileri tutmuş çalıyor
ama nedense burda olduğun gibi çalmıyor
bir cızırtıyla çalıyor seninle dinlediğimiz belalım senfonisi
neden hıçkırıklı çalıyor ki bu güzel senfoniyi
sen gittin diye mi teybimi hıçkırık tuttu bilmiyorum
bildiğim tek şey var seni neden düşündüğüm
mutfakta bir demlik fokurtusu
sanırım çayım kaynadı
masaya bırakıyorum evdeki bütün kahvaltıkları
hepsini yiyeceğim düşüncesiyle
bardağıma çayı dolduruyorum ama soğuk
o kadar soğuk ki yüreğime hüzün dolduruyor
çayı köşeye bırakıyorum
ekmeğimi katığa bandırıp ağzıma alıyorum
ama ekmek o kadar sert geliyor ki gırtlağım paramparça oluyor
sen gittin diye mi çay soğuk ve hüzünlü
sen gittin diye mi ekmek o kadar sert bilmiyorum
bilmiyorum
bildiğim tek şey var seni neden düşündüğüm
perdeyi hafifçe aralayıp asimana bakıyorum
masmavi asiman bugün kapkaraydı
oysa sen yanımdayken
yağmurlu günlerde bile asiman masmaviydi
bu güneşli zemheri ayında neden asiman karaydı ki
sen gittin diye mi asiman kara bilmiyorum
ama evren o kadar hüzünlü ki
sanırım seni neden düşündüğümü şimdi biliyorum
galiba seni çok özledim
samyeli ye
kerem gülsoy

Bu şiir toplam 599 kez okundu.
10.12.2008 12:57:21

• Yorumlar
• Yorum Yaz