ahmet yıldırır (eylüldüşü)

efsuna...

yaşam diz boyu karlar altında efsuna

en çok sen üşüdün

dolanırken peşimde cadde cadde

en çok sen ağladın bana



en çok sen ağladın

mapus damına düştüğüm gün

bir kuş yuvası yapmıştın ya efsuna

bende pencereme koymuştum ya hani

bir güvercin gelip aldı onu benden

ama birbilsen efsuna

hiç kızmazsın bile

büyüdü güvercinler gözlerimin önünde

senin yaptığın yuvada büyüdü

birbilsen efsuna

onlar çıkarken demir parmaklıklardan

hep onlarla çıkmayı düşledim

onlar hep döndü

üç buğday tanesiyle



banada bir yuva yap efsuna

hergün çıkıp döneceğim

dönerken üç ekmek getireceğim

bir yuva yap



şimdi yaşam diz boyu karlar altında

en çok seni düşündüm

dolanırken sen peşimde cadde cadde

en çok sen üşüdün

ben dolanırken yollarda...


"üşüyen vicdanlarımızdı üşümesin diye sevdiklerimizin üstüne attığımız yorgan"

Bu şiir toplam 507 kez okundu.
16.12.2008 22:05:38

• Yorumlar
• Yorum Yaz