A.Ziya

özlemlerimin iletisi

sarıldığım çok sıkı sımsıkı sarıldığım
damlasız oysaki sarılınca da kıyasıya sıktığım
nerede kalmış o eski
hele ilk açlığın küçücük parçacığı
yok mu da bu kadar kısa mı ki içimde
hep çırpınacak da
tükenir mi ki olur mu ki açlığım aşkım
canlarımın içi otuz altı yıllık canım karım

bilmez misin aslında çılgınınım
tapanınım sana sevgiler dolusuyum
eririm tenindeki fırtınayla

nasıl olur duyulmadan kalır mı gür sesim
dilendiğinde çıkmazsa hiç olur mu
yağmurlar fışkırtmalı saçmalı değil miydim oysa
o hoş tadı sana
salgılamadan kalmalı mıydım

öldüğüm ah yiterek biterek
gittiğim
acılar püskürür bu kalbe tükenmez sızılar
eksik yarım hangi gücümü eskitmişsem
doyamadığım karşılığını sunamadığım
bunalımlı ayrıldığım

yok ne dersen ne edersen et olmaz
o yalnızlık koyulup da ırak gidilmez
kovulamam sürülemem
adım uzağına
esmerliğini varlığımdan da kıskandığım karım

yakışır mı bilmem utanç koyulan sığınak olmak
serinlet yüreğimi başıma sıkıntılar açma
bilirsin hangi boyda kıskancım açıkça
sevgilim karıcığım
aza koyup dolduramadığım çoğa aktarınca da
taşırdığım sığdıramadığım

yeniden birlikteliğimizde
kat öpücüklerimize derinliklerini de
doyasıya sergile tüm varlığını
kurtar ikimizi de canımın içi bir tanem
ya da aç bir kapı çıkar kendini de beni de

biraz yorgunum yılgınım
açlığıma susuzluğuma sevgilim ne olur
büyüleyecek şeyler yerler bul
ara bıkışımızı kesecek görkemde ne olabilecekse
işimize coşkun koku salacak şeyler güller bul

A.ZİYA

Bu şiir toplam 746 kez okundu.
25.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı