gönül dmn (aşık_oldum)

KABUK BAĞLAMAYAN EN BÜYÜK YARA

Çocukken düşerdim hep,yaralanırdım
Canım çok acırdı
Yaralarım kabuk bağlardı sonra
Geçerdi acım
Şimdi büyüdüm
Düşmüyorum artık
Ama yine de yaralanıyorum
Çocukluğumdakiler gibi de olmuyor üstelik
Durmadan kanayan
Kanadıkça da canımı yakan
Hatta beni yaşamaktan soğutan
Ve hiç kabuk bağlamayan yaralar...
Bu yaraların en büyüğüde o tek hece işte
''AŞK''

Bu şiir toplam 924 kez okundu.
29.12.2008 14:29:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz