Gündüz Güney (gguney)

***GİDİYORDUN,ELİNDE KARANFİL SEVDALI YÜREĞİNLE...***

Gidiyordun…
Elinde karanfil , sevdalı yüreğinle…
Ardında sensizliğin gözyaşları akıyordu ve sen gidiyordun…
Ardına bakmadan… Öyle sessiz öyle nefessiz…
Gidiyordun…
Tatlı bir hüzün sarmıştı bedenleri.
İçimde ayrılığı pahalı bir sancı yapan, yalnızlığı taşıyan yollara, isyan eden bilinçsiz bir haykırış kopuyordu hiç duymadığın…
Bilmem niye?
Ağlamak boşalmaktır, hadi ağlasana…
Gidiyordun…
Son bir defa ayrılığı taşıyamamanın acizliğiyle bakıyordun
Fersiz gözlerinle gözlerime
Acı bir ayrılık şarkısını mırıldanıyorsun şimdi, biliyorum.
Küllenen acılarımı savuruyorsun.
Sus, ne olur sus. Kapansın artık şu ayrılık defteri.
Sen mırıldanma, masallarda mırıldansın ayrılık şarkısı.
Yalnızlığı bende kalan “elveda” deyişlerini duyuyorum.
Çaresiz ağlıyorum…
Acı bir tren sesi…
Ve gidişin…
En barbar çığlıklar eşliğinde…
Gittin…
Bir ateş parçası gibi düştün temmuzun bir kavuran, bir savuran yanlarına.
Yalnızlık hiç bu kadar yakın olmamıştı bana
Hiç bu kadar yalnız kalmamıştım tenhada
Söylesene gözbebeğim. Kavuşmamız bir daha ki, bahara mı?
Gelme! ... Sakın gelme! ...
SONLAR ASLA PAYLAŞILMAZ...

Bu şiir toplam 851 kez okundu.
29.12.2008 21:07:52

• Yorumlar
• Yorum Yaz