gülsen arıkan (gülsen arıkan)

KARIŞIK

kara kalemle yazılı adım
ipsiz bir kuyuya dökülü varlığım
sonsuz yolculuktaki en büyük boşluğum
ve
düşüyorum
düşüyorum
düşüyorum...

karıncalar taşısın bu "yaşamak"
denen yükü
ben çocuğum,daha dünkü
bu sabahtan beri dönüp duran dünyada
üşüyorum...

[belki de ben,
dönme dolaba binen küçük bir çocuktum,
korktum.]
bundandır gitmişliğim...

Bu şiir toplam 411 kez okundu.
5.01.2009 22:04:03

• Yorumlar
• Yorum Yaz