Doğa Emek (kayra...)
Veda
ölümlü ayrılık tasviri:
ellerinden son kez tuttu yaşlı kadın,küçük çocuğu
ve titreyen sesiyle sordu?
-çocuk çok acı çekiyorum bu dünyada
hemde çok güçsüzüm artık...
sen mutsuz olmayacaksan,
ağlamayacaksan
gitmek istiyorum bu diyardan?
çocuk sanki bir anda büyümüştü...
ve karşılık verdi...
gökyüzünde sende olacakmısın bundan sonra?
hep yanımda olacakmısın,uzaktan?
her mutluluğumda gülecekmisin oradan?
yaşlı kadın-evet!hep yanında olacağım
sen göremesende!
tamam ozaman gidebilirsin yaşlı kadın
son bir söz söyledi yaşlı kadın sonra son kez_
-sen çok iyi birisin!
çocuk-son bir kez öpebilirmiyim!
bir anda şuuru gitti kadının,
bir soğukluk hissetti derisinde;
bağırışlar falan...
kadın öpemezsin dedi
uzaklaş yanımdan!...
Bu şiir toplam 626 kez okundu.
6.01.2009 22:15:08