gizem güldüren (__gizem__)

sessiz karanlıklar sokağı

sessiz karanlığındayım yalnızlığın
ne düşlerim uğruyor
nede hayalllerim
yada pembe filmlerim...


sessiz karanlığındayım yalnızlığın
dünyaya haykırıyor gibiyim
ama herkes sağır olmuş
enkaz altında gibiyim...


sessiz karanlığındayım yalnızlığın
ne duvarlar konuşuyor
nede birinin ağzı açılıyor
sobada yanan bir odun gibiyim...


sessiz karanlığındayım yalnızlığın
hem üşüyorum
hem düşüyorum
sadece yürüyorum...


sessiz karanlığındayım yalnızlığın
ölümü bekleyen hastalar gibiyim
gün gelecek gideceğim
sessiz karanlıklar sokağından...

Bu şiir toplam 655 kez okundu.
8.01.2009 23:05:46

• Yorumlar
• Yorum Yaz