burcu baspınar (sevmeyisevmek)
YARINSIZ BİR YALANSIN!!! ARTIK SADECE GERİDE KALANSIN! (1)
Çabuk kazandığımızı sandık galiba.Kazançlar kayıplara bu kadar benziyorken ve ayırt etmek o denli zorken,kolay olanı seçtik kendimize.ya da işimize geleni, içimize gelmese de!adını kazanç koymak bir damlasıydı mutluluğun Ve damlaya damlaya AŞK olur! umuduydu mutluluğa inancımızı körükleyen!Bu savaş dolu sevişte, henüz sonuç belli değilken galip ilan ettik kendimizi dünyaya.Hayatın karşısında.
Bir kaç ortak noktayı aşk sandın sen, bense aşk sandığını sevdim bile bile.Aşka benzeyen hiçbir resim, kitap, anı kalmasın diye uğraşmıştı oysa birisi hayatımda..harf harf silmişti yazdıklarını.Ama duygularımı duyamamıştı ki zaten!Aşk kendini yok etmeye çalışan her şeyi yokediyormuş meğer!Karşısında onu yüreğe eken olsa dahi!Aşk biter de Aşkı bekleyiş hiç bitmez.Öyle esrarengiz bir histir ki AŞK, bu kist hayatın nefes alan hücrelerindedir!Nefesi tutulmuş bir hayat ne kadar direnebilir ölüme!Aşksız bir yürek saniyede kaç defa atabilir ki söyle?içinde heyecanlı bir heyelan yoksa!Hiçkimse inkar etmesin!Aşktan çok çeken aşkı tanır ve bi daha mı asla derken bile; bir daha düşünür!
İşte şimdi biz sevgili, ya olmadık zamanlarda umutsuzluğa kapılıp, soluğu bir şişenin dibinde harcıycaz! yada denizler,kıyılar çekecek bizi. Mavi yenilgi ve kaybetmişliğin o tuzlu tadını denize akıtıyor benim için.Dibini göremiyorum bu buğulu bulanıklık gözlerimi gölgeliyor. Gözlerimin içinde sen varken, seni de tabi!İnanç biriktirdiğim yağmurlar yağıyor gözlerimin içine sana doğru! Bu güçsüz gücümle sana ve tahtına seni koyduğum kadere isyanıma kurşunlar yağdırıyor.kalkanı yine benim yüreğim olan!Birazdan sabah olacak.Ve bir gün yeniden başlayacak.tıpkı hayatındakinin,uykudan uyanıp hayatından çalmaya tekrar başladığı gibi!Tereddütler,Korkular,Şüpheler başlayacak ve sorgulamalar güveni.En nefret ettiğim şey Çelişki!Bunlar varsa ve bizim için geçerliyse aşk yoktur ve hiç olmamıştır sevgili.Kendini AŞIK SANMA!Yıllanmış boşluklar bizi bu hale getirdi.Suç daha çok bizi bir anda duygu seline alıp götüren Zaman.O AN! Bizim henüz yeni tanışmış duygularımız varken, biz isimsiz bir duygunun geleceğinin parmağına yüzük takmaya çalıştık.Çünki birbirimize alıştık!ve bu alışkanlık bize yalanlar söyletti;seni seviyorum’la başlayan o olmaz olası yalanlar.Sevdiğini zannedip sakladıklarında yalandı unutma!Gizlemek de yalan söylemektir.Neyse bu alışkanlık önce yalanlarına sebep oldu,sonra bize bizden oluşan günahlar hediye etti.Yalanlar yılanlara dönüştü,üzerimize korkunç soğukluğunu üfleyen. ve aramıza yollarca, yıllarca mesafeler ekleyen!Ve ben senin üstüne örtünmüştüm ne yazık ki!Bu alışkanlık başkalaştırmıştı beni. bağımlı kalmak istedikçe üşüdüm.Yılanlar yalan olsaydı keşke! Ama yalanlar vardı.Onlar yılandı.Artık yalanlara adayacak sabrın kalmayınca anlıyorsun!ben anladım.sen anlamsızlaştırmıştın sana yüklediğim o tarifsiz anlamlarımı!yalanlarınla!sonra..sonraa ben savaştım hep kalanlarınla!!..............
DEVAMI (2)
Bu şiir toplam 627 kez okundu.
10.01.2009 02:02:17