AHMET ÇİÇEK

BEYAZ KIVILCIM

Göl suları gibi neden duruldu hayat
Ne oldu, yoksa zaman mı yoruldu?
Ey yalnızlık! Ey hasretin yurdu!
Ey yar!
Olur ya bir gün bu hikaye biter de
Düşerse gözlerine ölüm fermanım
Elveda demeden gitme sakın.
Cezamı gözlerinde kesmeden
İnfaza yollama beni kalbinde
Tutsaklığımı bağışla gözlerine
İçinde aşk çürüttüğüm meçhul gözlerine
ver

Şimdi her neredeysen
Bir kıvılcım gönderiyorum
Yüreğimden yüreğine
Her şeye rağmen bir beyaz kıvılcım
İçindeki magma patlasın
Yüreğin dudaklarından dökülsün diye
Yüreğinde başlamıştı her şey
Sönecekse yüreğinde sönsün diye
Belki dönersin diye
Bir beyaz kıvılcım
Herhangi bir akşamüstü
Martılar son çığlıklarını bırakınca
sevda limanına
Kara gölgeli kumrular konunca sahil
yoluna
Güneş kıpkızıl rengiyle batınca
denizin suyuna
Gecenin üstüne damlayınca yıldızlar
Usul usul kapat gözlerini
Unut her şeyi, yalnız beni hatırla
Çok uzaklarda olsan da fark etmez
Uzat bana ellerini
Bir beyaz kıvılcım düşecek içine
Al onu koy yüreğine

Bu şiir toplam 789 kez okundu.
11.06.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı