emrah özyıldırım (koprulu)
Kalmadı bir şey
Kalmadı senden bir şey kalmadı
Ömrüm geçti seni sevmekle
Koştum ağladım yankındım sana
Sana verdim hep günlerimi bu garip gençliğimi
Uğruna harcadım yıllarımı
Unutmayı istedim unutamadığım
Sevip bir türlü kavuşamadığım sen
Nasıl gittin öyle bir gidişte
Nasıl ağladım ben sana geceleri
Oysa sen bir serçenin yuvası kadar sıcak
Bir ceylanın yavrusunu sevdiği kadar sevdim ben seni
Unutulmaz oldun hep benim için
Ömrümün en deli çağında seni tanıdım bu hayatımda
Nasıl sevdim ben seni bırakıp giderken beni
Şimdi ağlasam da fayda etmez sızlasam da
Artık sen yoksun biliyorum
Kalmadı senden bir şey kalmadı sevdam
Nasıl gidersin ben seni severken
Geriye dönüp baksam ne kaldı senden
Şimdi bıraktığın gibi değil o eski aşikâr
Hazan vurdu senden sonra ömrüme
Sarardı soldu gönül bahçemin tek gülü
Kalmadı senden geriye bir şey
Umutlarım bitti sevdam bitti
Bak sevdiğim sen,
Şimdi oda gitti, kalmadı senden geriye bir şey
Hüzünlü akşamlarda seni düşünürken
Birden kuşlar konar pencereme
Senmişsin gibi sohbet ederim
Sevdiğimi bile söylerim, söylerimde
Sen yoksun ki yanımda
Son ağlayışım artık bu sana
İstediğin yere git, istediğin insanı sev
Ne bıraktın acıdan gözyaşından başka bir şey bana
Kalmadı senden geriye bir şey
Şimdi çınlar kulaklarımda bir kemane bir ney
Sustum konuşmadım günlerce fayda etmedi
Kimi sevdiysem yerine beni mutlu etmedi
Bir sen vardın ömrümde seni sevdim ben
Şimdi gittin ya artık dönemem sana sevmek istesen
Kalmadı bir şey geçmiş maziden, nerdesin söyle
Unuturum elbet, geçmez bu devran böyle
Kendi kalemimden
ŞİİR: Emrah ÖZYILDIRIM
Bu şiir toplam 894 kez okundu.
23.01.2009 14:00:54