emrah özyıldırım (koprulu)

TÖVBE ETTİM

Ne zaman bir kuş görsem aklımdan senin hayalin geçer
Ne zaman sensiz gecelerde elimde resmin olsa içimden ağlamak gelir
Bu karanlık ve sonsuz günlerimin en derin yerinde yoksan sen
Söyle nasıl severim sensiz gelen bu hayatı ben
Yokluğun her gününde ben seni ararken köşe bucak
Nasıl gidersin sen gidebildiğin kadar uzağa
Bu sonu gelmez yolun başında ben nasıl arıyorum seni bir bilsen
Hani vardı ya o beraber olduğumuz günler
Yanımda sen elimde ellerin ve içimde senin aşkın
Bakıyorum da şimdi geriye ne kaldı senden bana
Kurumuş bir fidan gibiyim daha büyümeden solan
Aklımın en ücra köşesin de bir senli günler var
Biliyorum gittiğin yeri, anlıyorum beni sevmediğini
Sanma artık sana âşık, sana sevdalıyım
Ömrümün en genç çağını sana verdiğim zaman
Anladım değmezmişsin hiçbir şeye
Gidiyorum desende aklımda olmazsın
Sevmiyorum desen de bende unuturum seni
Anlamak geç olsa da bu sevdayı
Sonunda anladım bir daha sevmemeyi
Sanma gidiyorum diye ağlarım ardından
Bende unuttum seni gittiğin günden beri
Artık sevmiyorum ne seni ne de başkasını
Gittiğin günden buyana anlıyorum değmezmiş sevmeye
Artık kahrolsa da sensiz geçen bu gençlik çağım
Tövbe ettim bir daha ismini dilimde anmayacağım




ŞİİR: EMRAH ÖZYILDIRIM

Bu şiir toplam 1.030 kez okundu.
23.01.2009 14:05:53

• Yorumlar
• Yorum Yaz