emrah özyıldırım (koprulu)

SENİ SEVDİĞİM GİBİ

Tutsana ellerimi bırakmasana
Baksana yüzüme anlasana halimi
Ne çaresiz bir duruşum var sana karşı
Bırakıp gittiğin günden beri
Ne başkasını sevebildim ne de âşık olabildim
Şimdi gidiyorsun benden uzak yaban ellere
Sonu olmayan bu karanlık yollarımda
Nasıl senin hayalinle kalmışım bilemezsin
Nerde ne zaman, kim, nasıl, belki bilinmez bir yolda
Belki uzak bir köy türküsünde bulurum seni
Nede olsa hala içimde senden bir can var
Senin için atan bir yürek ellerimde bir demet
Sana vereceğim günü bekliyorum
Uzun uzak bu ellerde sensiz yaşamak zor gelse de
Yaşamaya çalışıyorum isteme semde
Belki kaybettiğim geçmiş günlerde
Seni bulurum zor gelse de
Kaybolduğum derinliklerde senin hayalin
İçimde küçük bir sevinç koca bir korku
Yılların bana verdiği tozlu bir eylül akşamında
Birden gözlerin çıktı karşıma ummadığım anda
Ben seni bulduğum yerde kaybettiğim zaman
Artık sevmemeye yemin ettim
Günün sevmeyi denesem de olmayacağını biliyorum
Öyle sana bağlandım ki senden başkasını sevemiyorum
Hep bir başka oldun sen benim için
Kimsenin olmadığı kadar masum
Kimsenin sevilmediği kadar sevdim ben seni
Bu anlamsız hayatımın en anlamlısı sendin
Bilemedim seni kaybedince öleceğimi
Anlamadım sen gidince başkasının olmayacağını
Soruyorum hep birilerine
Uzak diyarların ıssız dağların, yaban ceylanı gibi
Nerde nasıl olacağını bilmiyorsun
Korkum bundan, beni sevmediğine alıştım ama
Senin yanmana ve acı çekmene alışamam
Sen hep öyle kal bıraktığım gibi
Ve sevmeyi unutma seni sevdiğim gibi



Kendi kalemimden…

Yazan: Emrah ÖZYILDIRIM

Bu şiir toplam 532 kez okundu.
6.02.2009 12:30:49

• Yorumlar
• Yorum Yaz