ecevit karakoyun (peace10)

Yıl 2009 Mayısın 19 u !

Bir yangından arta kalan gözyaşlarımızda yitirdik,
Benliğimizi,
Kişiliğimizi fırtınaların arkasında gizledik,
Gün geldi keskin bıçaklar çıktı yeraltından
Birbirimizi kesmeye kıydığımız ihtilallerden
Oturup çuval içinde geleceğimizi sattık üç kuruşluk
Kömürlere.

Bizim için kurulan cumhuriyete sahip çıkmaktı önemli olan
Koruyabileceğimiz bir o kalmıştı, yoktu artık heyecan,
Bir amerikan uşağının gölgesinde yitirdik inancımızı
Yarın denilen şeye umutla bakarken en değerli türkümüzden
Koparıldık
Sarı saçlı ve mavi gözlü bir resmin oluşturduğu coşkuyu
Resimlerden kaldırdık.

Sen bana eski adamları anlat, çünkü bizde onlardan kalmadı
Bir karış toprak için koşmuşlardı ölüme,
Biz o toprakları Antalya nın denize bakan yerlerinde
Bir yahudiye saydırdık
Siz vatan dediniz bayrak dediniz
Biz vatanı sahipsiz bayrağımızı çaresiz, Musul ve Kerkük ü aç köpeklerin ellerinde
Bir eşkiyaya kaldırttık.

Yavrum dediniz yavru vatanım dediniz Kıbrıs a gittiniz
Beş parmak dağlarında efsaneler yazdınız
Biz sizin yavrunuzu Loizidu Davasında bir kadına yazdırdık
Bilemedik dışişlerimizin diş ağrısını sonralardan öğrendik
Rumları beyaz ata bindirip ab ye gönderdik
Yan gelip yatanları el aleme güldürdük.

Yıl 2009 Mayısın 19 u bekliyorum eskice bir gemi
Bandırma limanında sabahladım Görmek için seni,
Eee sende gelme yeksen geriii
Bitmez bizim derdimiz çilemiz
Sarı zeybek de susarsa
Kim dinleyecek bu çıkmayan sesimizi.

Bu şiir toplam 1.056 kez okundu.
17.02.2009 02:58:15

• Yorumlar
• Yorum Yaz