nurcan macit (nurcan)
BİR TOHUM DANESİ
Bazen bir kuşun gagasından,
Bazen hünerli parmaklardan,
Bazende pençeler arasından..
Süzüle süzüle kayan,
Bazende ya öpülesi,
Yada hoyrat ellerden!
Bazen akıl,sır ermiyen,
Sebeplerden,nedenlerden..
Yada yerçekimi kuvvetinden,
Bazı bazı ise
Rüzgarların,yellerin esmesiyle,
Yere düşen tohum taneciği!
Kurda,kuşa,böceğe..
Yem olmasa eğer,
Sessizce iner toprağa,
Derinlerde kendine yer edinir.
Böyle başlayan yeni bir yaşam,
Yeni bir süreç,
Sürecin başında,sonuna dek;
İç zıtlaşmalar dış çatışmalarla!!
Türlü türlü etkenlerle,
Yağan yağmurlarla,karlarla
Yüz yüze gelen tohum ;
Nemlenir uygun tava ulaşırken,
Bağrında ,özünde….
Evrim içinde devrimi!
Devrim içinde evrimi
Böylesi çelişkileri taşır hep.
Tohumundaki hacim,
Tohumdaki madde,
Proton,notron,çekirdek..
Kromozomlar,plazmalar
Lizozomlar,libzomlar
Embriyolar,zigotlar,hücreler
Elektronlar,eksi-artı kutuplar,
Birde sürüp giden evinimlerlerle
Didişmeler,sürtüşmeler iç içe
Gâh evrim sürecinde gâh devrim
Tohum elementlerle, viteminlerle…
Çözütülerle beslenirken,
Değişkenliğe gebe kalır!
Özünde,bünyesinde..
Volkanlaşır gücü bendine sığmaz
Kendinini taşar,çatırdar,
Toprağı zorlar,yırtar gün ışığına çıkar!
Bu devrimleşmeyle,
Yeni bir oluşumun yeni bir başlangıcı olur.
İşte yeni bir yaşam yeni bir başlangıç!
Hikayesi böyle ..
Böyle başlar,böyle sürüp gider,
Yeni bir döneme yeni değişimlere,
Devrimden sonra !
Evrimden doğan devrimle
Bu tohum yine filizilenir!
Ya bir dalda buram buram kokan bir gül,
Ya bir kırda yada bir dağda rengeren çiçek
Ya bir başakta buğday yada arpa,
Boy verir güneşe koşar belki özgürlüğe
Bazende değirmende öğütülür
Toz olur un,
İşlenir ekmek olur,
Gelir sofralara!!
Lokma lokma akar yaşama
Yaşama yaşam katarken,
Yeni devrimelere gebe,
Materiyalizme ışık,
Bilime kanıt olur!
Mehmet Çobanoğlu
15.02.2009
Yıldırım
Bu şiir toplam 556 kez okundu.
17.02.2009 22:08:25