Çisel Sezgin (cisel)
BEN BİLİRİM
Pek hoyrat sevdi gündüzü o.
Işığın dahi silüetini gördü güneşin ardında.
Hassas gözlerini devirdi yana doğru,
Deryaya akseden ay ışığına şarkılar söyledi aydınlıkta.
Pek hoyrat sevdi geceyi o.
Sade bir elbisenin içinde gülümserken sessizliğe,
İnce parmakları mübalağaları kavradı kimse görmeden.
Sımsıkı tuttu avucundakileri,
Yenik düştü tamah edenlerin vakitsiz söyleyişlerine.
Göz kapakları düştü gecenin üzerine,
Narin elleri büküldü,
İnce beli kıvrıldı ay ışığının altında.
Ve iki cenah belirdi sırtında,
Kimse göremez,bir ben görürüm.
Kimse bilemez benden başka…
Bu şiir toplam 547 kez okundu.
21.03.2009 23:02:41