TEFARİK KORKMAZ (sonbahar)

ESKİ ODA

Anılarımı gömdüğüm o eski oda,
Şimdi artık yapayalnız beni bekliyor
Soğuktan üşüyüpte kurduğum soba
İçini ısıtmak için odun istiyor

Cesaretim yok gitmeye tekrar oraya
Yoksa canlanır anılarım yeniden
Utancımdan hiç bakamadığım odaya
İçine ben gibi biri girmiş yeniden

Sahici değil odanın yeni sahibi
Çiçeklerim boyun bükmüş ölüm bekliyor
Ağaçlarım vurulmuş birer mahkum gibi
Beyaz gülüm son defa bülbül bekliyor.

Bu şiir toplam 607 kez okundu.
23.03.2009 00:17:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz