hilal altıntaş (sitemkar105)

SİTEMKARIN NAĞMELERİ

Mutluluk sandalıyla alıp götürmüştün beni benden,
Neler kopardı ki şimdi seni benden?
Aldığım nefes gibisin her an içime doluyorsun,
Ama kendime gelip baktığımda YOKSUN...

Bir anda koparmak kolaymıydı bağları,
Bilmiyormuydun sensiz her günüm cehennem,
Akıllara sığmaz bir sevda ateşi yanar içimde,
Eriyorum mum gibi sensiz her günümde...

Mavi hüzün kaplar gözlerimi engelleyemem,
Beklenmedik anda geldi çattı bu ayrılık.
Kavuşmanın ümidiyle yanıp tutuşurken biz,
Yıkılıverdi bir meltem rüzgarında sevgimiz...

Ne acıları göğüsledi dde bu yürek,
Bir senin gidişine dayanamadı,alışamadı.
Bu ayrılık bize hiç inan hiç yakışmadı,
İnan engeller beni bir gün olsun yıldırmadı.

Yıpratmadı hiç bir ayrılık bu kadar,
İnan yerini hiç kimse dolduramadı,
Sana bakamasamda,sarılamasamda doya doya,
O anın geleceği gün yetiyordu yaralarımı sarmaya...

Senden bana ne kaldı ki hatırandan başka,
Benden sana kalan koca bir yürek, seni bekleyen Ben olsun,
Hasretim ellerinde,özlemim yüreğimde,Sevdam kalbinde olsun.
Bu haykırışlarımsa bir sitemkarın nağmeleri olsun...


26/07/2008
Cumartesi
Gece saat:03:05

Bu şiir toplam 560 kez okundu.
5.04.2009 22:02:09

• Yorumlar
• Yorum Yaz