hilal altıntaş (sitemkar105)

SEN TUTUKLADIN BENİ

Ey benim sevmelere doyamadığım,
Elini bir kez olsun tutamadığım,
Gül yüzünü okşayamadığım,
Bİlir misin ne haldeyim?

Açamadan soldu gönlümün gülleri,
Artık sensiz bakamıyorum yıldızlara,
Sevmiyorum artık gülmeyi,
Bir yanım hep eksik, SEN YOKSUN...

Gecelerce aklımdasın,hayallerimde düşlerimde,
Neden zamansız buldu bizi bu ayrılık?
Neden kapattın kalbinin kapılarını?
Niye tekrar gülemiyorum?...

Neden sana herşeyim olduğunu söyleyemiyorum?
Niye severken bırakıp gittin?
Neden ekildi ayrılık tohumları?
Sevmiyorum işte sevmiyorum sensiz hiçbirşeyi...

Dalıyor gözlerim yine uzaklara,
Yine hayallerle yaşatıyorum seni yanımda.
Nereye gitsem,nereye baksam sen varsın,
Hep aklımdasın!

O güzel gülüşün yankılanıyor kulaklarımda,
O güzel sesini çılgıncasına sevdim,
Derin ve kendinden emin bakışlarını,
_ÖZLEDİM_...

Bazen bağırıp çağırmanı,
Bazende kıyıya vuran dalgalar gibi,
Bir anda sertleşip sonra tekrar durulmanı,
Herşeyden Çok _ÖZLEDİM_...


Her gece odama vuran ışıkla,
Hayaline dalıyorum,Seni düşlüyorum.
Ne yaman şeymiş şu ayrılık Allahım..
Bu kadar zormuydu unutmak....

Ne olur geri dönsen?
Herşey eskisi gibi yaşanır tekrar istesen,
Tekrar mutluluğun tadına varabiliriz.
Neden bu ayrı kalmalar NEDEN?

Sen tutukladın beni bu aşk denilen maphushanede,
Senin yokluğun kadar hiç birşey acıtmadı canımı.
Sesini duymadan geçen hergün bin defa öldüm.
O hançeri bin kez yedim kalbime...
VAZGEÇTİM ARTIK HAYATTAN,SEN YOKSAN NEYİME...!

Bu şiir toplam 791 kez okundu.
5.04.2009 22:19:25

• Yorumlar
• Yorum Yaz