hilal altıntaş (sitemkar105)

ÖRSELEDİ YAŞAMAK YÜREĞİMİ

Ayyaş Bir rengin içinde savaş veriyorum,
Sen yoksun ya sanki Bir yarım eksik,
Sen yoksun ya geceler bir başka giyer oldu siyahını,
Sensizliğin deli eden uğultusu başlıyor o an kulaklarımda...

Varlık ve yoluk arasında ince bir çizgi sensizlik,
Hayat ve bu yaşamda bu sonsuz evrende,
Var olduğunu bilerek sana uzak kalmak,
Sanki çocukluğumdaki o korkuları yeniden yaşamak gibi...

Bir sefil rüzgar eser yüreğimin derinliklerine,
Bildiğim yollarda kaybolur oldum.
Yanlızlığa terkedildiğim,benliğimi unuttuğum,
Hayallerim beni esir aldığında ruhumun zincirlerini elinde tutan, Tek umudum
NERDESİN...?

Örseleyip yok ederken yaşamak yüreğimi,
İncitirken düşlerimi sensizliğin acısı,
Yaşlı gözlerimle penceremden hayallere daldığım,
Buğulu camlarda ismini kaybettiğim...GEL!

Bir yarısı sende kalmış yüreğimin,
Uykularım kaçmış, yine sabah nedir bilmemişim.
Bu sevda öyle bir büyüdüki içimde,
Unutmak nedir bilmemişim,bilemememişim...

Bu şiir toplam 535 kez okundu.
5.04.2009 22:29:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz