özlem Aktaş (özlem aktas)

gecmisin izleri

genc adam zamaninda kötü
olmadik islerle ugrasmis biriydi
orta okulda kitaplarini yakti
kalanlarida gitti denize atti
ama aslinda cok iyi biriydi
sevgi doluydu ama
hayat sevmesine izin vermedi
bir kiz sevmisti nurgüldü adi
gecmisin yüzünden alamadi sevdigini
gülüm hoscakal dedi
gülü artik baskasini gülü olacakti
agladi gizli sakli kuytularda
insanlara ne olur hatalarimi
affedin dercesine bakti
ama baktigi her yüz disladi onu
ne yapabilrki arindim dedi
kimse inanmadi
GECMISININ IZLERI
ardini birakmadi
parasi vardi ama eksik birseyleri vardi
sevgi ariyordu bulamiyordu
kime sevdim dediyse bir
bir nankörlük görüyordu
birkac arkadasi vardi onu anlayan
yani biz onu seven bizler
insanlara onu bir türlü kabul ettiremedik
hic kimse sevmesede biz arkadasimizi sevdik
biliyorduk ki bir fark vardi aramizda
o bataklikta büyümüs bir cicekti
bizde günesin tertemiz isiginda
ama herseye ragmen sevdik biz onu
o ne kadar gecmisinin izlerinden
kurtulamasada

bu yazdigim romanimdan bir arkadasimin hayatini anlatan biyografik özellik tasiyan bir bölüm

Bu şiir toplam 422 kez okundu.
6.04.2009 23:51:26

• Yorumlar
• Yorum Yaz