Şeydanur ÖĞRETMEN

AŞK BENİM NEYİME

AŞK BENİM NEYİME
SAVURAMADIM O GÜL KURULARINI GÖK YÜZÜNE
SEVEMEDİM YANLIZLIGI AVUNAMADIM BAKARKEN RESİMLERİNE
BARISTIRAMADIM GECELERİMLE GÜNDÜZLERİMİ
SIGINDIM BİR KORKAK GİBİ KÖSELERE
BECEREMEDİM YANINDAYKEN AGLAMAYI
KACAMADIM BU KIRIK DÖKÜK SEVDALARDAN
YAZAMADIM SENLE OLAN O DAKİKALARI UTANCIMDAN
YAŞAYAMADIM 4 DUVAR BOSLUGUNDA
KEDERLERİMDE BAHTSIZ DURDUM YILLARCA
ÖDÜN VEREMEDİM KENDİMDEN
İHTİYAC KENDİ KENDİMLE
AŞK BENİM NEYİME
ACİZ BİR KUL DÖNGÜSÜYÜM İŞTE
BİR DÜSÜS YASADIM PARMAKLIKLAR ARDINDAN
BECEREMEDİM DİM DİK DURMADIM
HER YERDE SENİ BULMAYI KESTİREMEDİM
KİRLENİPTE BİR KÖSEYE ÖYLE BİR ATILDIMKİ SORMA
AŞK BENİM NEYİME
ŞİMDİ MUTLULUK HÜZÜN ODAM OLDU
YASTIGIM SOGUK BİR DAM
YORGANIM İSE YIRTIK BİR CUVAL HER YERİM BELİRGİNLESİYOR
AŞK BENİM NEYİME
BECEREMEDİN GECE YILDIZLARINDA BİR OLMAYI
HANCERLERİ SAPLADIM SONUNA KADAR GÖNLÜME
ACI BİLE DUYMADIMKİ
AŞK BENİM NEYİME
SACLARINI GECELERİME GÖZLERİNİDE CİLELERİME
SÖZLERİNİDE BU DELİ GÖNLÜME DİNLETEMEDİMKİ
AŞK BENİM NEYİME.........

Bu şiir toplam 916 kez okundu.
10.02.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı