HALİL İBRAHİM ÇİMENDAĞ (çİmendağ)

Yakılan şairlerin yüreği buz tutmaz mı?

Nelerden geçtim!
Nelerden vazgeçtim!
Neleri istedim,
Neler geldi başıma!

Kandan biyopsiden geçtim,
Bir soğuk ameliyathaneden!
Otoklavlarla bir çalıştı beynim,
Kaçtım sonra bütün yeşillerden!

Bir bahar daha göreceğim diye
yalnız seninle,
bir karar daha vereceğim diye
sevda tezimle
bir yara daha saracağım diye
kendi içimde,
derken;
uslanmadı yine şu deli gönlüm,
uslanmadı yangın yeri yüreğim!

Kaç bin hektarımı kül ettim sayende!
Hiçbir kıvılcım başkasına değmedi!
Anızlarım değil, anılarım tutuştu,
Yüreğim hiç böyle alevlenmedi;
Yürek ormanım yanar mıydı yandı sayende!

Gece gündüz vahşetin!
Ha beni yakmışın,
Ha yürek ormanlarımı!
günahtır diyen hocalarda isyanım;
Ha beni günahkar etmişin;
Ha içimde sönmüş cehennemin!
Yeşillerden kaçarken,
Kandan geçerken!
Bir hain zamandan mı,
Bir anamı bir de bebeliğimi özlemişim!

Bana benim derdim yeter de artardı!
Kim kimin dalını nerde kopardı!
Yaşanır mı artık bu esmerlikle sorarım!
Bunca Kurt Kuş nerde yatar kalkardı!

Bir bakma!
Bakışından artık utandım!
Sen benim olaydın sana el mi kalkardı!
A yar ah yar vallahi usandım!

Allah yolun açık etsin,
Duaların kabul etsin!
Beni de kendinle yaktın!
Gece gündüz dilimde
O kanlı şarkın!

07.08.2008/İZMİR
HALİL İBRAHİM ÇİMENDAĞ

Bu şiir toplam 422 kez okundu.
3.05.2009 12:03:01

• Yorumlar
• Yorum Yaz