ADALET PELİT (adaletpelit)

UTANMAYI BİLMEZSEN

UTANMAYI BİLMEZSEN

Yaydan çıkan can yakan sen zehirli bir okken
Açın halinden anlar mı, o karnı tokken
Yürek şavkın tükenmiş, ışığın bile yokken
Ben güneşim dersin, utanmayı bilmezsen.

Sevilmeyi bilmeyip, yüreğe dolamazken
Fakirin cebi delik, bir ekmek bulamazken
Kurtuluşa yönelik, kıvılcım olamazken
Ben ateşim dersin, utanmayı bilmezsen.

Kendince kural koyup, şu düzeni bozarsın
Sülaleni doyurup, yurtdışında tozarsın
Mazlumları kandırıp, gurur ile gezersin
Benim eşim yok dersin, utanmayı bilmezsen.

Marşımı söyleyemez, saygısız desen ona
Vatanını can bilen sahip çıkar yurduna
Başın belli değilken, varamazken sen sona
Ben bitişim dersin, utanmayı bilmezsen.

Toprağımız düştü üç kuruşluk pazara
Ülkem sen ne güzeldin, inan geldin nazara
Diri diri gömülüp, koyulunca mezara
Eyvah! yetişin dersin, utanmayı bilmezsen.

ADALET PELİT.

Bu şiir toplam 742 kez okundu.
29.05.2009 17:21:11

• Yorumlar
• Yorum Yaz